یک روز چهل و سه غروبه!

رو اخترک من که به این کوچکی است، همين‌قدر که چند قدمی صندلي‌ات را جلو بکشی می‌توانی هرقدر دل‌ات خواست غروب تماشا کنی. يک روز چهل و سه بار غروب آفتاب را تماشا کردم! خودت که می‌دانی وقتی آدم خيلی دل‌اش گرفته باشد از تماشای غروب لذت می‌برد. خدا می‌داند آن روز چهل و سه غروبه چه‌قدر دل‌ام گرفته بود.