گریه سهم دل تنگه...

و من اکنون بیش از آن‌که سوگوار حسین و فرزندان‌اش باشم، در سوگ کودکان غزه نشسته‌ام که چه بی پناه‌اند و چه می‌شود با ایشان.

و برای چندمین بار است می‌بینم اسلامی که سردم‌داران جمهوری اسلامی از آن دم می‌زنند چه‌گونه مردم بی‌گناه غزه را در دام جنگی نابرابر کشانده.
و چه نادان‌اند آن‌ها که نمی‌دانند در پس تمام حمایت‌های جمهوری اسلامی ایران از غزه چه‌ها وجود دارد...

در همین رابطه بخوانید:

جنبش سطلی نوشته‌ی مدیار

غزه در خون نشست نوشته‌ی علی‌رضا فیروزی

اسرائیل در غزه پیشروی میکنه جمهوری اسلامی در ایران !. نوشته‌ی علی‌رضا رضایی

پی نوشت: ابتکار جمهوری اسلامی ایران و نیروهای بسیج‌اش هم به جایی رسیده که تشييع نمادين كودكان شهيد غزه به عنوان هديه كريسمس به حاميان اسرائيل را برگزار می کنند و از جهان اسلام می‌خواهند که هر کدام یک سطل آب به روی اسرائیل بریزند.