دانش‌جویان دانش‌گاه شیراز را آزاد کنید

خبرهای دست‌گیری دانش‌جویان در دانش‌گاه‌های مختلف، آن‌هم به بهانه‌های واهی و پوچ آن‌قدر افزایش پیدا کرده که گاهی فقط به مرور نام آن‌ها توجه می‌کنم اما معتقدم از هر زندانی‌ی سیاسی باید تا آن‌جا که می‌شود دفاع کرد.

در میان برخی از این دانش‌جویان زندانی، پدیده‌هایی ظهور می‌کنند که به اعتقاد من، می‌تواند عامل بروز حرکات و جنبش‌های مهم و اثرگذار دیگری شود.
این‌که دانش‌جویی در مقابل رییس مجلس شورای اسلامی ایران و در مقابل مسئولان دانش‌گاه، شهامت ابراز عقیده‌ی خود، آن هم به صورت کاملا شفاف و بی‌پرده را داشته باشد، به راستی جای تحسین دارد و باید به او که نام دانش‌جوی مبارز شایسته‌ی اوست، افتخار کرد.

همان حرکت زیبا و شهامت داشتن او بوده که هم اکنون باعث شده تا دانش‌جویان دیگر آن دانش‌گاه به مسئولان برای مدت 30 دقیقه فرصت بدهند تا این چهار دانش‌جو را آزاد کنند و پس از بر آورده نشدن خواست‌شان با سر دادن شعار وارد خیابان‌ها شده و عده‌یی از مردم را با خود هم‌راه کنند و تهدید به لغو امتحانات و اعتصاب غذای نامحدود کنند، که من می‌دانم با وجود اعتماد به نفسی که محسن زرین‌کمر، یکی از دانش‌جویان بازداشتی دانش‌گاه شیراز، چندی پیش، به دیگر دانش‌جویان، داده است، بی‌گمان، این گفته‌ها را به عمل می‌نشینند.

در مقابل لاریجانی بر زبان آوردن این‌که "من امروز از شما به عنوان رئيس مجلس شورای اسلامی ايران سوالی ندارم چرا که معتقدم به سبب رد صلاحيت‌های گسترده، پيش از انتخابات مجلس شورای اسلامی و هم‌چنين تقلبات گسترده‌یی که در حين‌اش انجام گرفت، به گفته‌ی آقای دکتر عماد افروغ که از جانب شما هم هست...
من شما را به عنوان رئيس مجلس شورای اسلامی قبول ندارم، اين مجلس يک مجلس غير قانونی است و شما هم رئيس مجلس غير قانونی هستيد....بغض‌های خودم را اين جور عنوان می کنم، من از سه چيز متنفرم، يک، محمود احمدی نژاد، متنفرم از اين‌که با هوگو چاوز رفاقت می‌کند، متنفرم از اين‌که عوام فريبی می کند، متنفرم از هاله‌ی نوری که اطراف‌اش ظاهر می‌شود، و بالاخره متنفرم، متنفرم و متنفرم به خاطر اين‌که از قيافه‌اش هم خوشم نمی‌آيد، متنفرم از مجلسی که عصاره‌ی آرای ملت نيست..." کار هرکسی نیست و این‌جاست که آرزو می‌کنم ای کاش ما و تمامی آن‌هایی که ادعاهای آن‌چنانی مبارزه و فعالیت سیاسی دارند نیز به هین صورت عمل می‌کردند.

جدا از این دانش‌جویان برادران علایی، پزشکان متخصص ایدز، هم اکنون پس از گذشت 6 ماه هم‌چنان در زندان اوین به سر می‌برند. به گفته‌ی مسعود شفیعی، وکیل این دو پزشک، آن‌ها تحت ماده‌ی 508 قانون مجازات اسلامی متهم شده‌اند. طبق این ماده: هر کس یا گروهی با دول خارجی متخاصم به هر نحو علیه جمهوری اسلامی ایران، هم‌کاری کند، در صورتی‌که محارب شناخته نشود به یک تا ده سال حبس محکوم می‌شود.

ما خواستار آزادی هر چه سریع‌تر محسن زرين کمر، کاظم رضايی، عبدالجليل رضايی و لقمان قديری 4 دانش‌جوی دربند دانش‌گاه شیراز و هم چنین دکتر آرش و دکتر کامران علایی هستیم.

برای آزادی برادران علایی این‌جا را امضا کنید.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران خواهان آزادی دانشجويان بازداشتی دانشگاه شيراز شد.